Ze staat te trillen, zo boos is ze. Op mij! Het overvalt me gigantisch – WTF?? – en ik moet alle zeilen bijzetten om een klein beetje normaal gesprek te krijgen met deze vrouw. Lukt niet. Sjeezes, wat gebeurt hier?? Ik krijg grote verwijten – die niet kloppen, hoe verzint ze het?? – maar wat ik ook zeg, ze gelooft me niet. Het is één groot misverstand maar ze is heilig overtuigd van haar gelijk. Ik kom er niet tussen.
Zoveel onredelijkheid is moeilijk te handlen. Zelfs als je ervoor doorgestudeerd hebt, zoals ik.
Na een tijd gif spuien lijkt ze iets gekalmeerd. Kennelijk vindt ze het zelf ook niet helemaal kloppen want ze zegt ‘ik ben introvert’ op een toon van ‘ik kan er ook niks aan doen’. En ze komt met uitleg: ‘ik ben introvert dus ik wil niet communiceren. Dan pas ik me aan. Maar als het emmertje vol is, dan loopt het over’.
Aha. Helder betoog. Ik snap het.
Sterker nog: ik stond vroeger in haar schoenen. Alleen noemde ik het niet ‘introvert’ maar gewoon wat het was: superbang voor confrontatie. Ik heb in m’n jonge jaren niet geleerd om voor mezelf op te komen en grenzen te stellen. Aanpassen werd de beste tactiek. Dus ik weet hoe het werkt: van al dat aanpassen en oppotten word je steeds bozer. Woedend! Op een gegeven moment ben je dan ready to explode.
Het is als een groeiend puistje: ooit komt -ie.
Maar al mijn begrip ten spijt: nu ik was ook kwaad. Kan je duizend keer goed zijn in gedoe, zoveel bagger over me heen, daar kan ik ook niet tegen. Ik had een paar dagen(!) nodig om bij te komen.
Inmiddels kan ik weer verstandige dingen denken. Zoals:
“Beste mevrouw, ‘zo ben ik nou eenmaal’ is nooit een excuus. Als je wéét wat er scheelt – bang / introvert / pleaser / onzeker, hoe je het ook noemt – ga er dan mee aan de slag. Neem je verantwoordelijkheid, regel je gedoe. Nee, dat is niet gemakkelijk. Het is zelfs helemaal niet leuk. En toch moet het. Omdat
- het écht niet OK is om jouw rotzooi bij een ander op de stoep te dumpen – omdat ‘jouw emmertje vol is’
- je deze akelige manier van omgaan met de moeilijke dingen van het leven doorgeeft aan je kinderen. Gun hen een gezondere, minder stressvolle manier.
- maar vooral: omdat het leven er zoveel gemakkelijker en leuker van wordt.”
(Heb ik niet tegen haar gezegd he, dit bovenstaande. Kijk wel uit.)
Herkenbaar?
