Permissie om te zeggen wat je wilt – altijd en overal

‘Dat vind ik zó egoïstisch!’

Wow, die is fel. In een workshop heb ik net de Wet van Sinterklaas uitgelegd, de basis van zelfbewust werken (en leven!). Ik was nog maar bij de derde regel: je mag het zo vaak vragen als je wilt. Ken je ‘m al, de Wet van Sinterklaas? Hij is fijn en hij geldt altijd en overal. Dit is ‘m:

De Wet van Sinterklaas

1.  Je mag vragen wat je wilt
2.  Je krijgt niet altijd wat je wilt
3.  Je mag het zo vaak vragen als je wilt
4.  Je mag altijd overal op terugkomen.

Net als deze mevrouw, wil niet iedereen die Wet meteen erkennen.

Want wat nou als je ervan overtuigd bent – dus écht overtuigd hè, tot in je vezels – dat het hóórt dat jij een stapje opzij doet voor een ander, dat het juist goed van je is dat jij je minder belangrijk voelt dan de ander? Dan kan het heel akelig zijn om wél aandacht voor jezelf te vragen. Dat voelt dan als vreselijk fout. En ja, dat staat haaks op de Wet van Sinterklaas.

Ik weet hoe dwingend zo’n overtuiging kan zijn. Maar ik weet ook hoeveel het je kan kosten: een hart als een moordkuil.

Wat doet dat met je, als je hart een grote moordkuil is?

• Het akelige gevoel van ‘niet belangrijk zijn’, dat jouw belangen er niet toe doen (ook al doe je het zelf en ongevraagd, dat stapje opzij) – dat maakt je grumpy, dat maakt je klein en geeft je een slachtofferig gevoel.
• Het op de achtergrond sudderen van je niet uitgesproken emoties beïnvloedt je dagelijks leven, het kleurt je dag.
• Het niet uiten van je gevoelens en gedachten is heel vermoeiend. Het gesprek in je hoofd daarover en die innerlijke strijd kosten bakken energie.
• Trillen, zweten, angst en paniekaanvallen – je lijf kiest een andere weg om die binnengehouden energie kwijt te raken. Het moet wel.

De Wet van Sinterklaas is één grote permissie

Ze roept je op om je niet kleiner te maken dan een ander. Niet ongevraagd wegcijferen, niet zonder overleg aan de kant gaan staan, niet meteen aanpassen aan wat je ziet dat de ander wil of nodig heeft, zonder aan te geven wat jij het liefste zou willen. Dit is het punt waarop mensen – en zo ook deze mevrouw – aanlopen tegen de waarden of overtuigingen van vroeger. Want wie ben jij om zoveel ruimte in te nemen? Bescheidenheid siert je! Maar dat klopt niet. Jij mag zoveel ruimte innemen als je wilt en als je nodig hebt. Dan ben je zoveel blijer en zoveel effectiever. En als de ander dat ook doet, is er ruimte voor een goed gesprek waarin beider belangen gediend worden.

De Wet van Sinterklaas geldt voor iedereen

En dus mag de ander er iets van zeggen als hij vindt dat ie in de verdringing komt. En jij ook. En ik ook.

Het gaat over het nemen van invloed en verantwoordelijkheid

Want als we afspreken dat we beiden mogen zeggen wat we vinden en willen, zijn we ook samen verantwoordelijk voor het verloop en het resultaat van onze samenwerking. En andersom geldt het ook: wanneer je ervoor kiest om iets niet uit te spreken, neem je daar zelf de verantwoording voor.

De Wet van Sinterklaas is altijd het uitgangspunt

Het is een praktische afspraak om onze gelijkwaardigheid te onderstrepen. We hebben weliswaar andere rollen maar we zijn precies even belangrijk en we kunnen allebei aangeven wat we vinden en willen. Dus, je mag alles zeggen en vragen – en ik ook. Als er iets niet naar je zin is, geef het aan. Te enthousiast ergens ingestapt, je wilt bij nader inzien toch iets anders? Zeg het maar, dan kunnen we het er over hebben. Wat een rust geeft dat! Hoef ik niks voor jou in te vullen en jij niet voor mij.

Ik gebruik de Wet van Sinterklaas regelmatig om mezelf dat duwtje extra te geven. ‘Kom op, ter Laak, zeg nou gewoon wat je wilt en nee, niet invullen voor een ander’. En ik begin ook elke training of coaching met deze heerlijke Wet. Omdat we daarmee samen verantwoordelijk zijn voor on

Gedoe is overal – maar de Wet van Sinterklaas scheelt een hoop

Hét kenmerk van de ineffectieve communicatie is dat de eigen verantwoordelijkheid over de heg wordt gemikt. En daarmee je invloed. Als je zegt wat je wilt, hoeft de ander er niet naar te raden en kunnen de oordelen en aannames en al het gedoe wat daaruit volgt, achterwege blijven. Die helderheid, dat scheelt zoveel energie!

De Wet van Sinterklaas geeft vrijheid. Jij mag aangeven wat je wilt, zo vaak als je wilt. En je mag van gedachten veranderen. Gebruik ‘m! Neem je vrijheid.

Wil je meer weten over lekker zelfbewust werken?

Meer over de dynamiek van gedoe en over de oplossingsrichting vind je bij de  Dramadriehoek,en bij  Heldere Driehoek . Wil je liever een uitleg en de mogelijkheid om vragen te stellen, kom dan naar de masterclass op 16 januari 2019.

Dit alles raakt aan verschillende onderwerpen, zoals:

• Ik weet helemaal niet (meer) wat ik wil, ik voeg me altijd naar wat een ander wil – lees dan ook Maak jij jouw wensen ondergeschikt aan die van een ander?  
• Ik weet wel wat ik wil, maar niet hoe ik dat op een goede manier kan zeggen – lees dan ook Zo krijg je wat je wil
• Ik weet wel wat ik wil, maar ik durf het niet te zeggen, hoe los ik dat op? – lees dan ook Repareer je energielek
• Waarom het fijn is als de ander ‘nee’ durft te zeggen – lees Blij als je nee zegt

* Er zijn een aantal versies van de Wet van Sinterklaas, met net andere accenten. De mijne is gebaseerd op de definitie van Marc Oonk van Mensiumgroep. Rob de Best schreef in 2009 een boek over De Wet van Sinterklaas. Het heet ‘De Wet van Sinterklaas –als je niet duidelijk vraagt wat je wilt, krijg je iets anders’.